Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Μεταφράζοντας Κείμενα

Η μετάφραση είναι η δουλειά μου. Την αγαπώ και φροντίζω να την κάνω αξιοπρεπώς.
Με οδηγεί σε περισσότερη γνώση και σε νέους δρόμους.
Περισσότερα  για  την πραγματικότητα  του μεταφραστή σε προσεχή ανάρτηση.

Κείμενα  που έχω μεταφράσει  και που μπορεί να ενδιαφέρουν μερικούς από εσάς

ΙΡΛΑΝΔΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΤΑΞΙΜΙ

ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ



ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ

«Είλωτας της μετάφρασης»




«Η μεταφραστική γοητεία του Παπαδιαμάντη ήταν συχνά εφάμιλλη του πεζογραφικού του έργου» είπε ο επιμελητής των Απάντων του σκιαθίτη συγγραφέα Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου. «Πρόκειται για μεταφραστικό είλωτα» πρόσθεσε χαρακτηριστικά, θεωρώντας ότι «ήταν μακράν ο καλύτερος μεταφραστής του 19ου αιώνα». Η πλευρά αυτή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, υποφωτισμένη μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, απασχόλησε τις εργασίες του συνεδρίου «Ο Παπαδιαμάντης μεταφράζων και μεταφραζόμενος» που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε συνεργασία με την Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Megaron Plus. Κυριολεκτικά «χαμένος στη μετάφραση», ο Παπαδιαμάντης μετέφραζε τα πάντα, για λογαριασμό των εφημερίδων στις οποίες εργαζόταν. Η Μαρίνα Αρετάκη, στην εναρκτήρια ομιλία του συνεδρίου, είπε ότι «η εικόνα ενός κλειστού και μονήρους ανθρώπου επικάλυψε εκείνην του δημοσιογράφου και μεταφραστή». Και ότι «με την πάροδο του χρόνου σχηματίσαμε ένα ψηφιδωτό από διαφορετικές πτυχές του συγγραφικού προσώπου και ξεχάσαμε μια στοιχειώδη: τον Παπαδιαμάντη ως εργαζόμενο». Αυτό το κενό ήθελε να καλύψει το συνέδριο και έφτασε και σε εξειδικευμένες ανακοινώσεις, όπως αυτή των Γεωργίας Γκότση και Γεωργίας Φαρίνου - Μαλαματάρη για ένα ενδιαφέρον βρετανικό μπεστ σέλερ της εποχής, τους «Δίδυμους του Ουρανού» της Σάρα Γκραντ, που θέτει το ζήτημα της ηθικής ευθύνης της κοινωνίας μπροστά στην ανισότητα του γάμου, που επιτρέπει στους άντρες όσα ακριβώς απαγορεύει στις γυναίκες. Εκεί ξεδιπλώνονται πολλές μεταφραστικές αρετές του Παπαδιαμάντη αλλά και εκδηλώνονται κάποια όριά του, ιδίως σε σχέση με την αμφισβήτηση χριστιανικών αξιών αλλά και σε σχέση με κάποια ιδιαίτερα ερωτικά θέματα που την εποχή εκείνη ήταν ταμπού και γίνονται αντικείμενο μεταφραστικής... κοπτοραπτικής.

Μ.Π. Εφημερίδα ''Τα Νέα'' 12/11/2011 σελ 11 στο  ένθετο ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ