Το χωραφάκι του

Είναι φίλος, έτσι θεωρώ, έχουμε μοιραστεί σκέψεις και χρόνο, πλάκες και χιούμορ, καλημέρες και καφέδες.
Τις προάλλες μου ανακοίνωσε πως δεν θα με ψηφίσει γιατί είχε μια ''υποχρέωση''.Εκτίμησα την εντιμότητά του.
Δεν ρώτησα ποιά ήταν η υποχρέωση και προς ποιά κατεύθυνση.Δικαίωμά του να έχει υποχρεώσεις.
Σήμερα τον συνάντησα όπως κάθε μέρα στη γειτονιά.
Με ένα περίεργο χαμόγελο μου ανακοίνωσε- μετά τα συγχαρητήρια για την πρόοδο της Κίνησης Πολιτών- ότι η ''υποχρέωση'' ήταν η ασφαλτόστωση του χωματόδομου μπροστά από το εξοχικό του  στο χωραφάκι του στην Άνω  Ραχούλα της Κορίνθου, από το δήμαρχό μας φυσικά.
'''Ενα χιλιόμετρο άσφαλτο έστρωσε'' μου είπε με καμάρι.
Ναι φίλε μου,  σε καταλαβαίνω.
Με ένα χιλιόμετρο άσφαλτο εξαγοράζεις την ψήφο σου και των υπολοίπων μελών της οικογενείας σου.Αρκετά ακριβά, θα έλεγα.
Με πόσα  χιλιόμετρα άσφαλτο βγάζει κανείς δήμαρχο;
'Ετσι, αναρρωτιέμαι.
Βλέπεις δεν είχα κάτι ανάλογο να σου προσφέρω.
Μόνο το χρόνο μου και την προσοχή μου όταν μιλούσαμε.
Με πόσα χιλιόμετρα χρόνου άραγε θα είχα κάποια τύχη;
Αναρρωτιέμαι ξανά.
Και μην ξεχάσω...
Ο χρόνος που σου αφιερωνα τόσα χρόνια ήταν δικός μου.
Η άσφαλτος  του δημάρχου στο χωραφάκι σου δεν έγινε με έξοδα  από την τσέπη του. Ήταν με δικά σου και δικά μου λεφτά.
Αυτή είναι η διαφορά , φίλε μου.
Και το εννοώ, φίλε μου.
Να είσαι καλά και να προσέχεις τους Δαναούς.
Η ασφαλτόστρωση μπορεί να επεκταθεί και στη συνείδησή σου, την καρδιά και το μυαλό σου.