Οι Συντηρητές του Θολού

                                        

Με αφορμή τα όσα δημοσιεύτηκαν τις προηγούμενες μέρες σχετικά με τους πίνακες που ο εξαιρετικός Κορίνθιος καλλιτέχνης Κώστας Πανιάρας δώρισε στο δήμο Σικυωνίων  και την  ξαφνική απουσία τους από τους τοίχους του δημαρχείου, έχω την εντύπωση πως η ανακοίνωση της απερχόμενης δημοτικής αρχής  δεν περιποιεί  τιμή ούτε για την ίδια ούτε για τους Σικυώνιους Δημότες.

Η  προβεβλημένη δικαιολογία συντήρησης των κάδρων συντηρεί το θολόν της υπόθεσης.

Σε ποιούς αδαείς πολίτες απευθύνονται αυτές οι δικαιολογίες;

Θα ευσταθούσαν βέβαια, εάν επρόκειτο για πολυτελή  ξύλινα επίχρυσα πλάισια  του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Για τους  μοντέρνους πίνακες του Κώστα Πανιάρα όμως ούτε συζήτηση.

Τι είδους συντήρηση να χρειάζονται τα  λιτά πλαίσια  των έργων του- τις περισσότερες φορές στερούνται πλαισίων- που χρονολογικά κατατάσσονται στην τελευταία 20ετία;

Παραθέτω ένα σύνδεσμο περί συντήρησης έργων τέχνης από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο  και το Εργαστήριο Υλικών εδώ για να τεκμηριωθεί τι ακριβώς σημαίνει συντήρηση της καλλιτεχνικής περιουσίας ενός φορέα.

Επί πλέον για κάθε είδους συντήρηση έργου τέχνης απαιτείται έκδοση πιστοποιητικού από  πιστοποιημένο συντηρητή ιδιαίτερα όταν αυτή γίνεται σε κινητά  έργα  τέχνης  που αποτελούν την περιουσία του δήμου ή του κράτους γενικότερα.

Η τέχνη του συντηρητή είναι μια ολόκληρη επιστήμη μην την υποβιβάζετε σε μια υπόθεση κορνίζας ενός θολού τοπίου.

Η καλύτερη πράξη,  επί τη αναχωρήσει, θα ήταν  να παρουσιάσει η απερχόμενη δημοτική αρχή έναν κατάλογο καταγραφής  των δωρεών καλλιτεχνικών θησαυρών στο δήμο Σικυωνίων για να γνωρίζουν και οι δημότες και για να μην δημιουργούνται προβλήματα και έριδες.

Θα πρέπει επίσης να αποκατασταθεί  η ''ασέβεια'' προς το πρόσωπο του μεγάλου καλλιτέχνη του τόπου μας  Κώστα Πανιάρα με μια έκθεση των έργων που δώρισε στο δήμο Σικυωνίων ώστε  να γίνουν κοινωνοί και οι δημότες.
Αλλιώς καραδοκούν τα βαθειά μεσάνυκτα και στην πολιτική και στην πολιτιστική ζωή του τόπου της ένδοξης Σικυώνας.
Στον καλλιτέχνη Κώστα Πανιάρα, του οποίου το έργο θαυμάζω, ζητώ  ταπεινά συγνώμη για την ευτελή αντιμετώπιση της καλλιτεχνικής του δημιουργίας από τους συν-τοπίτες του και εξ αποστάσεως - θέλω να τις κρατήσω αυτές τις αποστάσεις- συν-πατριώτες μου.