Rendez- vous στον αέρα (Συνέχεια)

'Έγραψα χτες το πρωί προαναγγέλλοντας  την  εκπομπή στο ΑΧΙΟΝστην οποία συμμετείχα  .Η εκπομπή έγινε  κανονικά  (ευχαριστώ θερμά  την κυρία Μουζάκη και το κανάλι  για την πρόσκληση) και κατά την άποψή μου ήταν άνιση ως προς τη σύνθεση.

Τρεις δημοσιογράφοι (Λιλή Μουζάκη,Γιώργος Γουγάς, Λάκης Γιαννιδάκης), ένας δημοτικός σύμβουλος (ο Ανδρέας Ζάρρος) και εγώ, απλή πολίτης.
Ο καθένας μας διατηρεί ιστολόγιο για διαφορετικό λόγο.
Οι δημοσιογράφοι για βιοπορισμό.
Ο δημοτικός σύμβουλος  ως δημόσιο πρόσωπο με άποψη και για να υπερασπίζεται τις θέσεις του και τους πολίτες, ως οφείλει.
Εγώ γράφω διότι η γραφή υπήρξε τρόπος και δικαίωμα έκφρασης μου εδώ και πολλά χρόνια. Διαφορετικές οπτικές γωνίες, ως είναι φυσικόν..
Δεν πληρώνομαι για να γράφω, δεν είναι το επάγγελμά μου.
Είμαι εντελώς ελεύθερη να γράφω και να ασκώ κριτική όπου κρίνω αναγκαίο με την ελευθερία που μου δίνει το διαδίκτυο. Και αφού ασκώ κριτική και θέτω ερωτήματα περιμένω και απαντήσεις από αυτούς που ασκούν εξουσία, είτε είναι πολιτικοί είτε εργάζονται στη δημόσια διοίκηση και επηρρεάζουν με τις αποφάσεις τους τη ζωή μου και των συμπολιτών μου. Το σύνηθες είναι να μην απαντούν
Δεν κατακρίνω την αξιοπρεπή ανωνυμία και δεν θέλω να πατάξω κανέναν ανώνυμο, όπως ο υπουργός μας.
Δοκιμασμένο ήδη.
Προτιμώ την πολιτική κριτική των ανωνύμων από την υποκρισία των επωνύμων που στο παρασκήνιο είναι δις ανώνυμοι και μοιράζουν μικρά μπουκαλάκια με δηλητήριο για όσους τους  ασκούν κριτική.Προτιμώ  τους  αυθεντικούς ανώνυμους από εκείνους που κόπτονται για το γνήσιον της υπογραφής τους.
Από επιλογή και θέση απέχω από την κάθε σφηκοφωλιά εξουσίας.Οι σφήκες δεν παράγουν μέλι έχουν μόνο κεντρί.
Το μέλι το αναζητώ στους γκρεμούς, εκεί που παλεύω με το μέσα μου για να μη  μοιάσω σε εκείνους που κρίνω, για να να μην αφομοιωθώ μέσα σε αυτό το σύστημα εξουσίας - αγαπημένο παιχνίδι των παλαιοκομματικών , νεοκομματικών και κομματικών  θεατρίνων- που σημερα εκφράζεται με το πιό ειδεχθές  πρόσωπό του στη δική μας κοινωνία, εδώ στην Κόρινθο.
Τηλέφωνο δεν θα με πάρει κανένας του συστήματος για να με επιπλήξει για τα γραφόμενά μου.
'Εχω φροντίσει να μη μπορεί να με ελέγχει.
'Εχω φροντίσει να μην του δίνω αναφορά.
Έχω φροντίσει και άλλα....
Για το αύριο δεν μπορώ να φροντίσω πλην εμμέσως.
Είναι άγνωστο από το επόμενο λεπτό για όλους μας.
Δεν το μοιραζόμαστε το αύριο.Χτίζουμε τις υποδομές για όσους το ζήσουν.
Αυτή είναι η αποστολή του κάθε πολίτη: Να δημιουργεί προϋποθέσεις  με τη στάση ζωής του για το μέλλον
Ψέμματα λένε οι πολιτικοί πως μας  χτίζουν, δήθεν , το αύριο. Οικτρά ψέμματα.
Το κοιμητήριο των ελπίδων μας  χτίζουν.
Δεν τους εμπιστεύομαι. Δεν μπορώ ν'αφήσω τη ζωή μου στα χέρια τους.
Γιαυτό γράφω.
Για να τους θυμίζω πως δεν τους εμπιστεύομαι, πως δεν είναι στο απυρόβλητο και πως ο καιρός έχει πάντα την ιερή του εξέταση.
Η λογοδοσία δεν παρακάμπτεται ως εικάζουν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, περνάς κάποια στιγμή από το ταμείο..
Βγήκαμε στον αέρα σήμερα.
Δημιουργήσαμε ατμόσφαιρα;
Τι θα αλλάξει  σε σχέση με αυτό που ήδη έχουμε;
Τίποτα, κατά τη γνώμη μου.
'Οσο η εξουσία προκαλεί τόσο θα πληθαίνουν οι κινήσεις, οι φωνές, οι κραυγές και οι ανώνυμοι.
Αυτό το πρόσωπο της εξουσίας γεννά αυτά που η ίδια θέλει να αποφύγει.
Ο δρόμος για τη δημοκρατική κοινωνία είναι  τόσο μακρυνός όσο μια οπτασία.