Φεύγοντας ο Lucio..

άφησε μεταξύ πολλών ένα σημαντικά επίκαιρο τραγούδι: "Κεντρική Πλατεία"

Μετά τον άγριο ξυλοδαρμό  δυστυχισμένων ανθρώπων από  θερμόαιμους Κορίνθιους πριν 15 μέρες, μετά την άρνηση  της δημοτικής αρχής αλλά και της μείζονος αντιπολίτευσης του Κώστα Γιώτη στην πρόταση της Κίνησης Πολιτών να σχηματισθεί μια επιτροπή για την αντιμετώπιση του προβλήματος και την ανακούφιση ανθρώπων, και μετά τον τραγικό θάνατο ενός Αιγύπτιου μετανάστη από το κρύο στο δήμο μας (Χιλιομόδι ) το τραγούδι του Λούτσιο Ντάλλα, που έφυγε σήμερα, είναι πολύ επίκαιρο.
Ντρέπομαι.......( Τη μετάφραση στο δήμαρχο ας την κάνει το Πανεπιστήμιο της Πεσκάρα που οραματίζεται την Κόρινθο του μέλλοντος. Χωρίς ψυχή η πόλη αυτή πως θα έχει μέλλον:)

Piazza Grande

Lucio Dalla

Santi che pagano il mio pranzo non ce n'è
sulle panchine in Piazza Grande,
ma quando ho fame di mercanti come me qui non ce n'è.

Dormo sull'erba e ho molti amici intorno a me,
gli innamorati in Piazza Grande,
dei loro guai dei loro amori tutto so, sbagliati e no.

A modo mio avrei bisogno di carezze anch'io.
A modo mio avrei bisogno di sognare anch'io.

Una famiglia vera e propria non ce l'ho
e la mia casa è Piazza Grande,
a chi mi crede prendo amore e amore do, quanto ne ho.

Con me di donne generose non ce n'è,
rubo l'amore in Piazza Grande,
e meno male che briganti come me qui non ce n'è.

A modo mio avrei bisogno di carezze anch'io.
Avrei bisogno di pregare Dio.
Ma la mia vita non la cambierò mai mai,
a modo mio quel che sono l'ho voluto io

Lenzuola bianche per coprirci non ne ho
sotto le stelle in Piazza Grande,
e se la vita non ha sogni io li ho e te li do.

E se non ci sarà più gente come me
voglio morire in Piazza Grande,
tra i gatti che non han padrone come me attorno a me