Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

"Σουτ" της σιωπής

    Είχαμε γιορτή σε όλα τα παράθυρα σήμερα για τα γενέθλιά σου.
    Δεν ξέρω σε πόσα σπίτια μπήκες και από πόσα κεφάλια πέρασες τη σκιά σου.
    Δεν ξέρω αν έφαγες πολλή τούρτα σοκολάτα ή σιροπιαστά ανατολίτικα γλυκά.
    Σα να σε βλέπω να γλυκαίνεσαι, μεγάλε bon viveur, με εκείνο το αδρό γελάκι της Τζοκόντας σου.
    Κάποιοι παραμυθάδες λένε πως έχεις πεθάνει.
    Σιγά μην πέθανες.. εσύ.
    Και να ήθελες , δεν γίνεται.
    Και μην κάνεις "σουτ" για να μην σε ανακαλύψουν, χωρατατζή.
    Μας έθισες με χρώματα και ήχους μαγικούς για μια αιωνιότητα και τώρα παριστάνεις τον
    πεθαμένο.
     Ας μην τα σκαλίζουμε τώρα....όλο ζαβολιές κάνεις.
    Δεν έχω συναντήσει πιό εύγλωτο σιωπηλό άτομο στη ζωή μου από σένα, πανάθεμα με.
    Φωνάζει η σιωπή σου... "έλα σε μένα" με  τη "μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων"
   


Αιώνιε  έφηβε, Μάνο, τη  γλυκιά μεγαλοφυία σου τιμούμε, εσαεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: