Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Αρχαία σκουριά

    Μια φωτογραφία που ίσως να περνούσε απαρατήρητη.'Όπως περνά απαρατήρητη η ζοφερή πραγματικότητα, το ανεξέλεγκτο και ο εκτροχιασμός.
Εκεί που πίνεις τον καφέ σου σε κάποιο αίθριο αναζητώντας ουρανό πίσω από τη σκόνη της Σαχάρας που μας επισκέφθηκε τις τελευταίες ημέρες βλέπεις τα σεντόνια και τις μπλούζες των  γιατρών ιδιωτικού θεραπευτηρίου της πόλης μας απλωμένα στα σκουριασμένα κάγκελα μιας πολυκατοικίας.Και πάνω να πέφτει η σκόνη.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα παραπάνω.
Βρισκόμαστε στο 2015 όπου υπάρχει νομοθεσία, διατάξεις και προδιαγραφές για την προστασία της  υγείας των πολιτών.Ως εκ τούτου επιβάλλεται  ο ιματισμός των θεραπευτηρίων και νοσοκομείων και τα πράσινα σετ χειρουργείου να πλένονται, απλώνονται, σιδερώνονται με συγκεκριμένο τρόπο χωρίς να είναι εκτεθειμένα στην υγρασία που ευνοεί την ανάπτυξη των μικροβίων. 
Αυτό που δεν υπάρχει είναι οι έλεγχοι περί του αν τηρείται η ισχύουσα νομοθεσία και πραγματικά δεν γνωρίζω πως μπορεί να γίνει αυτό σε μια χώρα που έχει ως εθνικό άθλημα την παρανομία.
Δεν τολμώ να φανταστώ τι γίνεται με τα ιατρικά απόβλητα....

Ειλικρινώς Υμέτερη


Δεν υπάρχουν σχόλια: