Σήμερα κρέμασα ιερόν κειμήλιον σε αυτό το ιστολόγιο. Μαζί με τις θερμές μου ευχαριστίες στις δύο ανώνυμες/ ανώνυμους ( έτσι νομίζουν) φίλες/ φίλους του προσωπικού μου μπλογκ που δεν γράφω όμως εγώ. Γράφουν οι Ιφιγένεια και η Ελεάννα.Θα έχετε τη δυνατότητα να συνδέεστε απ' ευθείας, έχοντας πάντα το ένα μάτι στη μπάρα αριστερά, μη τυχόν και γίνει καμμία ανάρτηση ενόσω διαβάζετε. Είναι θέμα κλάσματος δευτερολέπτου.Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα τόση δημοσιότητα. Ποτέ δεν είχα προσωπικό συγγραφέα.Αισθάνομαι δικαιωμένη και με ενισχυμένο το ναρκισισμό μου εις το άπειρον.
Ευχαριστώ τις καλές κυρίες/ κύριους για τον ιδρώτα και το χρόνο που σπαταλούν παρακολουθώντας την ανάσα μου. Έχω δε εθιστεί τόσο πολύ που οι 30 από τις 40 επισκέψεις στο ιστολόγιό τους είναι - ναι το ομολογώ- δικές μου.Νοιώθω ασφαλής που ασχολούνται.Υποκλίνομαι και ζηλεύω διότι ποτέ μου δεν μπόρεσα να γράψω μονομερώς για ένα πρόσωπο, πλην της μακρινής εποχής των μεγάλων ερώτων.
Με αυτή μου την κατάθεση απαντώ και στο ερώτημα που έθεσαν πρό τινος για το λόγο που θέλησα να έχω δικό μου ιστολόγιο.Πρώτον, γιατί έχω δικαίωμα όπως όλοι και δεύτερον για να τις προκαλώ να γράφουν περισσότερα, ενισχύοντας έτσι τη δημιουργικότητά τους ώστε να φουκώνουν και τα λάστιχα του ''εγώ''μου. Θα μου επιτρέψουν φαντάζομαι εις το μέλλον να τους αλλάξω με τη σειρά μου τα ονόματα διότι νομίζω ότι δεν ταιριάζουν με την προσωπικότητά τους . Αναζητώ κάτι πιο λαμπερό για την σφαγμένη ''Ιφιγένεια '' και πιό μαχητικό για την αριστερή ''Ελεάννα'' (προσφιλές όνομα των κορασίδων της Νέας Ιωνίας στη δεκαετία του '80 ).
Θα το ανακαλύψω εν καιρώ.
Θα αλληλογραφούμε πιστεύω τακτικά, πάντα με αναρτήσεις.
Είναι ζήτημα δεοντολογίας.
Γιατί το έχω το ιστολόγιο άλλωστε;
Καλό ξημέρωμα
Η επαρχιώτις εκ Κορίνθου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου