Η νέα πολιορκία της Κορίνθου

 

                                                                'Εργο του  Rafal Olbinski, 2008

Lord Byron [George Gordon] Ποίημα

Διαβάστε το ΕΔΩ

Η γνωστή όπερα του Ροσίνι (1792-1863) "Η πολιορκία της Κορίνθου" ανέβηκε  στην αρχαία Κόρινθο, 21 και 23 Ιουνίου 2004 από τη  Λυρική Σκηνή. 

Μετά την εγκατάστασή του στο Παρίσι, το 1824, ο Ροσίνι ανταποκρίθηκε στο φιλελληνικό πνεύμα που είχαν ξεσηκώσει σε όλη την Ευρώπη - και ιδιαίτερα στη Γαλλία- οι διαδοχικές ειδήσεις από την επαναστατημένη Ελλάδα. Για την πρώτη του όπερα, που θα ανέβαινε στη γαλλική πρωτεύουσα το 1826, προτίμησε μια εξασφαλισμένη επιτυχία. Eτσι, διασκεύασε την όπερα  ''Μωάμεθ Β΄ '' (1820) με νέο, αναπροσαρμοσμένο γαλλικό λιμπρέτο, αλλάζοντας τον τόπο και την εθνικότητα των ηρώων. Στη νέα ψευδοϊστορική όπερα έδωσε τον τίτλο Η Πολιορκία της Κορίνθου. Εξελίσσεται  το 1459 αλλά στην Κόρινθο. Την πόλη, που απειλείται από τους Τούρκους του Μωάμεθ Β΄, υπερασπίζονται τώρα γενναίοι Eλληνες. Και πάλι, οι ηρωικοί υπερασπιστές προτιμούν τον θάνατο από την υποταγή στον κραταιό δυνάστη, ενώ η τραγική ηρωίδα της όπερας στο τέλος αυτοκτονεί για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού. Μουσικά το όλο συμμορφώνεται προς τη ρεαλιστική λογική του Ρομαντισμού και αποκτά επική πνοή συνεισφέροντας αποφασιστικά στην ωρίμαση τής καθαρόαιμα γαλλικής «μεγάλης όπερας» (grand opéra).

'Ολα τα παραπάνω αφορούν στην τέχνη και την έμπνευση που άντλησαν από την Κόρινθο, ο μεγάλος ποιητής  Λόρδος Βύρων και ο μεγάλος μουσουργός και δημιουργός του ''Κουρέα της Σεβίλλης'' Ροσίνι.
Στις μέρες μας η Κόρινθος  τελεί υπό πολιορκία αλλά δεν υπάρχουν πια γενναίοι  πολεμιστές να την υπερασπιστούν.
Πολιορκείται από ξηράς  από θαλάσσης  και από αέρος.
Από θαλάσσης από τα οχηματαγωγά που ξερνούν πολεμικές νταλίκες και φορτία μέσα στην καρδιά της,  από τη μόλυνση των υδάτων του κόλπου της, τα ιχθυοτροφεία και τη διάβρωση των ακτών της.
Από ξηράς η πολιορκία είναι  πολλαπλή.
 Πολιορκια των ομπρελών, των τραπεζιών, των αυτοκινήτων, του τσιμέντου, των  οσμών των πτηνοτροφείων και των χοιροτροφείων, των σκουπιδιών,  της σκόνης, των κατσαρίδων.
Από αέρος πέφτουν βροχές λόγων, υποσχέσεων  και οραμάτων. Πέφτουν και κεραυνοί. Την καίνε.
 Τα πιο γαμψά νύχια ήδη επιχειρούν.Χυμούν επάνω της με ουρλιαχτό από τα πιό πλάνα λόγια
Που είναι οι γενναίοι ;
Θα πέσει  η πόλη;
Ανυπεράσπιστη;