Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

'Ακρως βιωματικό και πολύ γαλλικό





Τρίτη βράδυ.
Κινούμαι με το ποδήλατο στην Εθνικής Αντίστασης.
Στο ύψος της πιάτσας των ταξί βλέπω πως η είσοδος του πεζόδρομου είναι κλεισμένη από μια λευκή  πολυτελή Μερσεντές που είχε κατά το ήμισυ μπει μέσα στον πεζόδρομο  και ένα μικρό κίτρινο αυτοκίνητο.
Σταματώ και θέλω να βγάλω μια φωτογραφία  συνεπικουρώντας το ρεπορτάζ που γίνεται αυτές τις μέρες  από πολίτες  στο facebook και τον έντυπο τύπο.
Περνούν όμως αυτοκίνητα και περιμένω να ελευθερωθεί το οπτικό μου πεδίο για τη λήψη της εικόνας.
Περιμένω 1-2 λεπτά. Η φωτογραφία βγαίνει. Με το ποδήλατο  ανά χείρας, προσπαθώ να περάσω ανάμεσα στη Μερσεντές και το άλλο αυτοκίνητο που είναι παρκαρισμένο παράλληλα με την οδό Κύπρου.
Βλέπω και έναν κύριο που κατευθύνεται προς τη Μερσεντές και ανοίγει την πόρτα του οδηγού.
Τη στιγμή που περνώ μπροστά από τη Μερσεντές ακούω τον εξής διάλογο:
-Φεύγεις........
-Ναι.........
-Γιατί ρε.....
-Είναι μια καρ....α που βγάζει  φωτογραφίες και άμα τη βρω θα την γ......ω.

Τον κύριο δεν τον γνωρίζω.  Δεν το είχα ξαναδεί.Φαντάστηκα πως ήταν κάποιος επισκέπτης που  έπινε τον καφέ του στο γωνιακό καφέ και τον ειδοποίησαν.Το αυτοκίνητο είχε αθηναικές (;) πινακίδες κυκλοφορίας.
Μπήκα στον πειρασμό να του πω ''εγώ είμαι η κ....'' αλλά  είπα να μη δώσω συνέχεια.
Μονολόγησα '' Ευγενέστατος''



Μετά από 3 ώρες περίπου πέρασα από το ίδιο σημείο με την παρέα.
Ξαναβλέπω την άσπρη Μερσεντές παρκαρισμένη μπροστά στην είσοδο του γωνιακού καφέ  από την πλευρά του δρόμου που απαγορεύεται ,βεβαίως.
Ρωτώ τη συντροφιά. Τίνος είναι αυτή η Μερσεντές.
Η απάντηση:''Μα καλά δεν το ξέρεις; Είναι του Γ. Πιέτρη''
Μένω κάπως άναυδη  διότι ο κύριος που ομιλούσε  άπταιστα την γαλλική δεν νομίζω να ήταν ο κύριος Πιέτρης. Τον έχω δει μια φορά στο παρελθόν και η μνήμη μου δεν με βοηθά.
'Οπως και να έχει το πράγμα  θεωρώ απαράδεκτο είτε ο ''γαλλόφωνος'' ήταν  ή δεν ήταν ο επιχειρηματίας, να εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο, να λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο και να προκαλεί με αυτόν τον τρόπο.
Πολλώ μάλλω όταν βιοπορίζεται από  επιχείρηση που λειτουργεί στην Κόρινθο και την συντηρούν οι Κορίνθιοι.


Πιό κάτω Κύπρου και Κολοκοτρώνη δύο άλλοι ''λεβέντες''  είχαν παρκάρει επίσης, φράζοντας τις εισόδους των πεζόδρομων.
Τι και αν ήταν νύχτα. Εάν έπρεπε να περάσει ένα ασθενοφόρο  ή πυροσβεστικό όχημα τι θα γινόταν; Η μήπως τη νύχτα δεν περνούν ασθενοφόρα και πυροσβεστικά οχήματα;
Λυπάμαι για το ήθος, το ύφος,  την απερισκεψία  την αδιαφορία προς τους πολίτες και τη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι επωχούμενοι όταν διαμαρτυρόμαστε.
'Εχουμε πεζόδρομους ή δεν έχουμε;
Δεν φοβάμαι να μιλήσω.
Και από εδώ καλώ τους Κορίνθιους πεζούς και μη, αφού οι αρχές του τόπου κλείνουν τα μάτια, αφού η δημοτική αρχή τα έχει κάνει μπάχαλο και το παιχνίδι το έχει χάσει, να πάρουν στα χέρια τους αυτή την υπόθεση των ''τσαμπουκάδων'' που δεν υπολογίζουν τίποτα, γιατί έχουν πλάτες.
'Οσο για μένα, με στολίζετε έτσι και αλλιώς που σας χαλάω  τη σούπα ,αλλά δεν πειράζει.
Περιμένω το τετ α τετ να μου τα πείτε, όχι στα μουλωχτά και στα κρυφά.
Ευτυχώς δεν είμαστε όλοι ίδιοι, θα το συνηθίσετε.

Με τιμή

Δεν υπάρχουν σχόλια: