Εις μνημόσυνον ( (Άι, γαρούφαλλό μου) ) ΕΔΩ
.........Ποιος πονεί και ποιος το θέλει
του ανέμου οι Αρχαγγέλοι
του καπνού ‘ναι και τ’ ανέμου
δεν το βάσταξα ποτέ μου
Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν’αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει
άι…γαρούφαλλό μου…
άι…γαρούφαλλό μου…
...................
Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη
άι…γαρούφαλλό μου…
άι…γαρούφαλλό μου…
Στίχοι Βαγγέλη Γκούφα
Μουσική Αργύρη Κουνάδη
Ερμηνεία : Ελένη Βιτάλη (1973)
Πέρασαν 37 χρόνια..
Εγώ 17 χρονών
Πατέρα, με κρατούσες από το χέρι στη Στουρνάρη.
Με πήγες να δω, να μάθω, να μου εξηγήσεις.
Την επομένη κοπάνα από το σχολείο και ξανά εκεί.
'Ηξερες, όμως......
Πως περνούν τα πρόσωπα μπροστά μου αραδιασμένα;
Χορεύουν πάνω στα χρόνια.
Πως πέρασαν τόσα χρόνια;
'Εφυγαν οι ερπύστριες;
'Οχι.
Κάθε τόσο πέφτει και μια πύλη.
Πατέρα, πλησιάζουν ξανά οι ερπύστριες.
Κράτα μου το χέρι, φοβάμαι...
Αι Γαρούφαλλό μου 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου