Χτες έγινε ''συμβολική '' κατάληψη της αίθουσας του δημοτικού συμβουλίου Κορίνθου από τους συμμετέχοντες, εδώ και ένα μήνα, στην Ανοιχτή Συνέλευση της Πλατείας Περιβολάκια.
Μας αποκαλούν ''αγανακτισμένους''. Στην πλατεία έχουμε αυτοδηλωθεί- ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ Συμμετέχω ως από καιρό αποφασισμένη.
Το βίντεο που δημιούργησε ο Γιάννης Στεφανής που ήταν παρών στην αίθουσα
Το δικό μου βίντεο με γενική άποψη της αίθουσας που ''άδειασε'' από τους δημοτικούς συμβούλους.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι - την κυρία δεν την γνωρίζω- κ.Φόρτης και κ Καμπάς στο βάθος με τον Αντιδήμαρχο κ. Χασικίδη. 
Το πανώ στα έδρανα του Προεδρείου.
Η συμβολική κατάληψη του δημαρχείου είχε αποφασιστεί από τη λαϊκή συνέλευση της Πλατείας.
Οι νέοι της πλατείας ανέβαιναν τα σκαλιά του δημαρχείου φωνάζοντας συνθήματα με τα οποία μπορεί να συμφωνεί η να διαφωνεί κανείς.
Κάποια από αυτά τα συνθήματα δεν μου αρέσουν και δεν τα φωνάζω.
Ανεβήκαμε λοιπόν.
Στο αίθριο του β'ορόφου υπήρχαν κάποιοι σύμβουλοι που είχαν ήδη βγει να πάρουν τον αέρα τους.
Η κεφαλή των πολιτών μπήκε στην κατάμεστη αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου.
Είχε και κάμερες. Είχε και αμήχανους δημοτικούς συμβούλους. Ενδεχομένως και πολύ θυμωμένους δημοτικούς συμβούλους αλλά συγκρατήθηκαν. Μερικοί θα σκέφτηκαν: '' Πως τολμούν τα καλόπαιδα;''
Εξηγήθηκαν οι λόγοι της συμβολικής κατάληψης από την Έφη Ροκανά και τον Γ.Παγωνάκη και άρχισαν οι διαπραγματεύσεις. Να φύγουνε, να μείνουμε, να μείνουνε να φύγουμε, να μείνουμε όλοι μαζί να ακούμε τι διαδραματίζεται στο δημοτικό συμβούλιο ( Γ. Καρπούζης που έκανε έκκληση σε όλους μας να παρακαολουθήσουμε το δημοτικό συμβούλιο)
Εμείς δεν πήγαμε για να σας ακούσουμε, αγαπητέ Γρηγόρη, σας ακούμε τόσα χρόνια.
'Ηρθαμε να γνωριστούμε και να συστηθούμε.
Η Σοφία Δασκαλοπούλου δήλωσε πρώτη τη συμπαράστασή της και παραχώρησε τη θέση της.
Ο πρόεδρος Σταυρέλης , που δεν επικροτεί αυτές τις διαδικασίες από δείγματα του παρελθόντος, ήθελε να εφαρμόσει συνοπτικές διαδικασίες αλλά ευτυχώς επενέβη ο δήμαρχος και διέσωσε το παρ'όλίγον ολίσθημα.
'Οπως καταγράφηκε και στο βίντεο του Γ.Στεφανή ο δήμαρχος εκδήλωσε ενδιαφέρον να μας ακούσει..Αυτό είναι μόνο προς τιμήν του.
Ο δήμαρχος και μια μειοψηφία δημοτικών συμβούλων έμειναν μέσα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου καθ' όλο το διάστημα της κατάληψης.
'Εμειναν να ακούσουν χωρίς να μιλούν και το θεωρώ ήδη πολύ σημαντικό.
Αντιθέτως η πλειοψηφία των συμβούλων προτίμησε το καφεδάκι στα Περιβολάκια. φορώντας το ανάλογο απαξιωτικό ύφος μαζί με το κουστούμι τους.
Κανένα πρόβλημα κύριοι, αλλά κάποτε θα πρέπει να μάθετε να ακούτε και την άλλη άποψη!!
Αυτοί που έμειναν διαρκώς και μέχρι το τέλος :
Αλέξανδρος Πνευματικός, Χ. Καμπούρης, Χ.Χασικίδης,κ. Καμπάς, κ.Σταματάκης, Δασκαλοπούλου Σοφία, Αθανασάκος Θωμάς, Χ.Μελέτης, Κ. Κορδώσης η κυρία που δεν γνωρίζω και φαίνεται στο βίντεο, μερικοί τοπικοί σύμβουλοι που δεν γνωρίζω.
Κάποιοι μπαινόβγαιναν από περιέργεια κάνοντας διάλειμμα από τα πηγαδάκια έξω.
Και η πλειοψηφία τους απούσα. Εντύπωση μου έκανε η παντελής απουσία της κ.Τσαρμπού!!!!!!!!!!!!!
Αφού διαβάστηκαν τα ψηφίσματα της ανοικτής συνέλευσης της πλατείας, πήραν το λόγο αρκετοί συμπολίτες εκφράζοντας τις απόψεις τους και την αντίδρασή τους για πολλά θέματα του δήμου και της άμεσης δημοκρατίας.
Λόγος πολύ διαφορετικός αν συγκριθεί με το δημόσιο λόγο των συμβούλων.
Λόγος που σπάνια ακούγεται σε δημοτικό συμβούλιο.
Λόγος ράπισμα.
Για μένα η κορυφαία στιγμή της ''παρέμβασης'' μας ήταν όταν μίλησε ένας νεαρός της Πλατείας.
Μεταφέρω όσα μπόρεσα να συγκρατήσω :
''Είμαι ..... χρονών. Τελείωσα το λύκειο αλλά οι γονείς μου δεν είχαν χρήματα για να σπουδάσω.
Δουλεύω σε ένα σούπερ μάρκετ και παίρνω 380 ευρώ. Δίνω τα 300 στο σπίτι και τα υπόλοιπα δεν με φτάνουν παρά για κάποιο καφέ και τα μικρο- έξοδά μου. Δεν με νοιάζει που δεν έχω λεφτά.
Αυτό εδώ με νοιάζει : Και σηκώνει μια μικρή ελληνική σημαία.
Κοιτώντας προς τη μεριά του δημάρχου λέει : Αυτό εδώ δεν το τιμάτε!!!! Εγώ το τιμώ!!!
Συνέχισε την εμπεριστατωμένη αγόρευσή του περί εθνικής κυριαρχίας και τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα μας και κλείνοντας ευχαρίστησε ευγενικά που του δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσει για λίγα λεπτά.
Τι σημασία έχουν όλα αυτά για τους αιρετούς μας που αναχώρησαν με μικρά πηδηματάκια;
Ουδεμία, είμαι σίγουρη.
Για μένα έχουν.
'Οσο έχει και η ξιπασιά των πολυψηφισμένων αιρετών των 2.500 σταυρών , με το ζελέ στο βλέμμα και όχι μόνο στα μαλλιά, με το αδιαπέραστο καθωσπρέπει κουστούμι στο πετσί τους.
Θα τους θυμάμαι.
Είχα μια μικρή κουβέντα με το δήμαρχο φεύγοντας. Σαν δίκαιος άνθρωπος που θέλω να είμαι, ομολογώ πως στάθηκε στο ύψος του αξιώματός του.Φέρθηκε, αν και αιφνιδιασμένος σαν άρχοντας της πόλης ως όφειλε.
Του εύχομαι να μην ξεχάσει αυτά που ειπώθηκαν μέσα στην αίθουσα χτες.
Γιατί όσα ειπώθηκαν ήταν λόγια ψυχής,ανθρώπινα από ανθρώπους που αγωνιούν, ονειρεύονται, σκέπτονται, θρηνούν, χαίρονται και αγαπούν με το ίδιο πάθος.
Πάνω απ' όλα όμως νοιάζονται υπέρμετρα για τους ανθρώπους.
ΥΓ. Στην έξοδο από το δημαρχείο συνειδητοποίησα με πόση εγγλέζικη ακρίβεια κρατούσαν την ώρα
οι κ.κ Γκεζερλής, Ντιγκιρλάκης, Σταυρέλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου