Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Η Βέσπα δεν έχει πιά οδηγό

                            Ο  Γιώργος Παπαγεωργίου και εγώ, οδός Κροκιδά, έτος 1961

Η φωτογραφία έχει κάνει αυτή τη στιγμή αιώνια.Μια τρυφερότητα στο διηνεκές.
Ο Γιώργος , ο μεγαλύτερος και μοναδικός εκ πατρός εξάδελφος, με ταξίδευε.
Πάνω σε μια βέσπα, στο ποδήλατο, στο παλιό Οπελ του θείου.
Μου χάρισε το πρώτο πάρτι της εφηβείας, την πρώτη έξοδο σε ντισκοτέκ και με έβαλε στον κόσμο των ''μεγαλύτερων'' τότε. Ζω και εργάζομαι στο δικό του σπίτι μαζί με πολλές τρυφερές φωτογραφίες και γλυκές αναμνήσεις. Δεν μαλώσαμε ποτέ.
Σήμερα, όταν χάραξε πέταξε για το πιο μεγάλο ταξίδι.
Κηδεύεται  σήμερα στις 6μμ στην Αγία Τριάδα, δήμου Μιδέας όπου και ζούσε εδώ και πολλά χρόνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: