Χρονικό ενός μη προαναγγελθέντος εξαναγκασμού

Κληθήκαμε χτες Κυριακή 8  Ιανουαρίου στην κοπή της πίτας του Επιμελητηρίου Κορινθίας πιστεύοντας πως σε αυτό το ''κοινωνικό'' και ουχί πολιτικό γεγονός θα ανταλλάξουμε ειλικρινείς ευχές, θα συζητήσουμε μεταξύ μας και στην καλύτερη περίπτωση θα ακούσουμε εκ στόματος της διοίκησης  εξαγγελίες για το τι προτίθεται να πράξει για την ανακούφιση των επιχειρήσεων και του εμπορικού κόσμου από τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Θεωρώ ευτυχές το γεγονός ότι η εκδήλωση έγινε στο χώρο του Επιμελητηρίου και όχι σε κάποια αίθουσα χολλυγουντιανού τύπου όπως στο παρελθόν.Αυτό θα πρέπει να τηρηθεί και στο μέλλον.

Παρά την καλή πρόθεση να τηρηθούν έστω τα προσχήματα της σεμνότητας δεν έλλειψαν οι υπερβάσεις και οι εκτροπές.

1) Τα παρκαρισμένα οχήματα των επισήμων πάνω στο πεζόδρομο με πρώτο και καλύτερο εκείνο του Περιφερειάρχη κ.Τατούλη

2) Η βάσανος στην οποία υποβληθήκαμε κατά την ανάγνωση του μακροσκελέστατου μηνύματος  του κ. Μπεγλίτη προς ημάς τους παρευρισκομένους.Εν αντιθέσει το μήνυμα του κ. Μανωλάκη ήταν συντομότατο

3) Η μακροσκελέστατη πολιτική ομιλία του βουλευτή κ. Κόλλια που δεν ταίριαζε με την περίπτωση και ήταν κατά τη γνώμη μου η σπίθα που δημιούργησε εκνευρισμό  στο κοινό.

4) Η εξ ίσου μακροσκελέστατη πολιτική ομιλία της βουλευτού κ. Φαρμάκη που έριξε περισσότερο λάδι στη φωτιά και ώθησε μερικούς  να αποχωρήσουν από την αίθουσα.

5) Ο συνήθης ''λόγος ποταμός'' του κ.Τατούλη μας ταξίδεψε στην ονειρεμένη Περιφέρεια Πελοποννήσου από εδώ μέχρι τη Στούπα Μεσσηνίας  στολισμένος με ιδεατές εικόνες της αναπτυσσόμενης περιφέρειάς μας.

6) Η απουσία του δημάρχου Κορινθίων , άλλων δημάρχων και του κ. Μπισμπίκη, επικεφαλής της αντιπολίτευσης της διοίκησης του Επιμελητηρίου

Αναρρωτιέμαι γιατί θα έπρεπε να υποστούμε αυτή τη βάσανο σε μια μέρα γιορτινή.

Θα μου πείτε πως οι παραπάνω πολιτικοί  για το λόγο αυτό παρευρίσκοντο:

Για να τους δούμε, να μας πούν τα χιλιοειπωμένα και να αναγκαστούμε να τους ακούσουμε.

Αν ευρίσκοντο  σε τηλεοπτική εκπομπή θα αλλάζαμε κανάλι, αν οι ομιλίες τους είχαν αναρτηθεί στο διαδίκτυο θα κάναμε μόνοι μας τις επιλογές μας.

Χτες δεν είχαμε επιλογή.

Το αναχρονιστικό πρωτόκολλο των εκδηλώσεων επιβάλλει να ομιλούν πολιτικά πρόσωπα.

Τους σέβομαι και τους τιμώ αλλά θέλω να επιλέγω πότε θα τους ακούσω.Εκτιμώ επίσης βαθύτατα αυτούς που δεν ανέβηκαν στο βήμα αν και θα μπορούσαν.

Αυτή η διαδικασία στην οποία υποβληθήκαμε χτες δεν είχε κανένα στοιχείο ανανέωσης και δημιουργίας.

Θύμιζε πολυκαιρισμένες πολιτικές συνταγές και προσκόληση σε μια τυπολατρία την οποία η διοίκηση του Επιμελητηρίου στάθηκε αδύναμη να ανατρέψει.

Οι ψίθυροι ακούστηκαν αλλά φωνή βροντερή να αντιστέκεται σε όλα αυτά δεν ακούστηκε.

Έχω επίγνωση της πρόκλησης που δημιουργώ.Τα αποτελέσματα  αυτού του καθωσπρεπισμού βαρύνουν σήμερα τη ζωή μας.

Από επιλογή αποφεύγω κοπές πίτας και χορούς.Και να  που το γεγονός ότι χτες ενέδωσα στην πρόσκληση απέβη  μοιραίο λάθος.

Μήπως θα έπρεπε να αρχίσουμε με μικρές ανατροπές αυτού του σκηνικού;