Δημοσιογραφία ή οσφυοκαμψία;

''Μου αρέσει η στάση σου,Μπρίγκλευ''

 

Η παρατήρηση των συμπεριφορών στο δημοσιογραφικό χώρο όπου την ενημέρωση έχουν πλέον αναλάβει τα ιδιωτικά μέσα λόγω της απεργίας των δημοσιογράφων της ΕΡΤ μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως το δημοσιογραφικό λειτούργημα-ιδεώδες έχει απωλέσει την ουσία και την αξία του.

Σε επαρχιακό επίπεδο οι δημόσιοι γραφείς είτε επιδίδονται στη διαδικτυακή ενημέρωση, είτε στην τηλεοπτική - και πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις-  μας δηλώνουν τεχνηέντως ποιός είναι ο εργοδότης τους.Καθ'υπαγόρευσιν λοιπόν αρθρογραφούν λησμονώντας το βασικό στοιχείο του λειτουργήματος:
να γράφουν την αλήθεια.
Η απόκρυψη ή συγκάλυψη της αλήθειας ενδεχομένως να αποφέρει προσωρινά οφέλη, αλλά στο διηνεκές πληρωνεται με τίμημα βαρύ: την απαξία των πολιτών
Το ζήτημα είναι εάν οι εντολείς των δημιοσογράφων αντιλαμβάνονται πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα,πόσο πιο ενημερωμένη είναι μια μεγάλη μερίδα των πολιτών και πόσο δύσκολο είναι πλέον να  ανατραπεί το σκηνικό δυσπιστίας, αγανάκτησης και αποδοκιμασίας έναντι των πολιτικών και των αυτοδιοικητικών.
Οι απέλπιδες προσπάθειες διόρθωσης των δημοσίων προφίλ οδηγούν σε γελοιοποίηση και του λειτουργήματος αλλά και των συντακτών των κατ' εντολήν άρθρων και αναρτήσεων.
Θλίβομαι βαθύτατα με αυτές τις διαπιστώσεις.Και τολμώ να καταλήξω στο συμπέρασμα πως εκτός της αναμετάδοσης των ειδήσεων από τα πρακτορεία ειδήσεων, η επαρχιακή και δη τοπική δημοσιογραφία ασθενεί βαθύτατα από την νόσο της οσφυοκαμψίας :


1. οσφυοκαμψία, οξεία (ή καραμπινάτη)

Σοβαρή και μόνιμη μυοσκελετική ανωμαλία που εντοπίζεται στους σπονδύλους της σπονδυλικής στήλης, ειδικά της μέσης και του αυχένα, οφειλόμενη στην παρατεταμένη κυρτή και δουλοπρεπή στάση του ασθενούς [οσφυοκάμπτου] έναντι εργοδοτών, πολιτικών και λοιπών τοπικών και παγκόσμιων εξουσιών, ενίοτε δε και ενώπιον της συζύγου ή της πεθεράς.

Οι συνέπειες της ασθένειας μπορούν να είναι εξαιρετικά σοβαρές, και κυμαίνονται από Σύνδρομο Μονίμης Χαμέρπειας μέχρι και παλινδρόμηση στο ψυχονοητικό επίπεδο πρωτόζωου, λ.χ. του Τσανακογλείφτου του Κοινού [Τsanakogloiensis Vulgaris], με τη χαρακτηριστική του άνοια και την προτίμησή του σε οικολογικά περιβάλλοντα τύπου κατουρημένης ποδιάς.

Από το λεξικό της Αργκό εδώ

Θα πρότεινα δε στους  πάσχοντες δημόσιους γραφείς  που να αγοράσουν έκαστος ένα καθρέπτη και να κοιτάξουν εαυτούς.