Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Μ'ένα όνειρο τρελό...


Φανταστείτε να συνέβαινε αυτό έστω  στην Κόρινθο.
α) Ο δημοτικός μάγειρας, να φορούσε το αυτοκόλλητο  " είμαι γαίδαρος παρκάρω όπου γουστάρω" στο κούτελο και να ζητούσε συγνώμη από τους Κορίνθιους πολίτες για την ξιπασία του τόσο καιρό.
β)Τα ανώνυμα μηχανάκια που έχουν καβαλάρη, αλλά όχι πινακίδα κυκλοφορίας,  των επωνύμων Κορινθίων και ενίοτε αυτοδιοικητικών, να μην έμπαιναν ποτέ στους πεζόδρομους.
γ) Τις νύχτες οι πεζόδρομοι να μην ήταν χώροι στάθμευσης
δ) Να κυκλοφορούσαν μόνο ποδήλατα και πεζοί στην πόλη
ε) Να τελείωνε γενικώς  το "έτσι γουστάρω" απ'όπου και αν προέρχεται.
στ) Η δημοτική αστυνομία να μην ήταν "τροχαία"

Τότε όλα θα ήταν διαφορετικά, ακόμα και εμείς.
Αν πιστεύετε πως είναι πιθανό να μας συμβεί, απλά μη με ξυπνάτε....
Αφήστε με να ζω  στο τρελό μου όνειρο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: