Πήγαινε στο καλό !

Ήρθες , μπήκες με φόρα αλλά δεν θυμάμαι τι έκανες ακριβώς. Με βρήκες να διεκδικώ το δίκιο, την αξιοπρέπεια και να υπερασπιστώ την πορεία μιας ζωής. Να μην εγκαταλείπω τα όνειρά μου. Εκεί και ο χαμός. Οι απώλειες πάνω στη διεκδίκηση μιας ελευθερίας που μετράει όσο η ανάσα. Η ανάσα που πρέπει να γίνει μοναξιά για να μείνει όρθια.

Ύστερα  ακολούθησαν ατέρμονες σιωπές, λυγμοί και έσω σεισμοί. Αυτά που σε πάνε μακρινά ταξίδια μέσα σου.

Ταξίδεψαν οι μέρες χωρίς να μετράει ο χρόνος. Ο χρόνος έγινε εσωτερικός. Και ο κόσμος γύριζε με άλλο ρολόι.

Χειμώνας και άνοιξη πέρασαν  ανάμεσα στις σκέψεις των δέντρων και στα στενά περάσματα του ύπνου των φύλλων. Τα άνθη καθυστέρησαν για μια εποχή και είχε πια καλοκαιριάσει όταν τα ένοιωσα να σκεπάζουν τα χέρια μου.

Τι καλοκαίρι μου έφερες!

Μου έριξες πάνω μου όλο το φως των  αστεριών, όλα τα βαθιά σκοτάδια άδειασες από μέσα μου και τα πήρε η θάλασσα. Έχασα τα σκοτάδια μου και τα αναζητούσα μέχρι το χάραμα καθισμένη σ’ ένα βράχο κάτω από το βλέμμα του Ποσειδώνα. Δεν ξέρω πόσος χρόνος πέρασε, πόσες μέρες ήταν που περίμενα.

Ύστερα μου άδειασες ένα βουνό με λέξεις και εικόνες μακρινές, λέξεις που είχαν μείνει στη φυλακή των συρταριών για χρόνια, εικόνες σύμβολα που κατοικούσαν κάτω από τα σκοτάδια μου και σκόρπισαν παντού εκτός ελέγχου. Επέστρεψαν  στο όνειρό μου τα πρόσωπα που είχα αγαπήσει πολύ παιδί-έφηβη-γυναίκα και έχουν φύγει, ο ανείπωτος πόνος  όταν ξυπνούσα, ο χρόνος της προσμονής για να ξανάρθουν στο όνειρό μου….

Φθινοπώριασε, πήρα τις  μακρινές λέξεις, τις εικόνες, τις αγκαλιές του ονείρου και  τις έκανα αγάπη παραμυθένια, μια ιστορία να μοιράζομαι, ένα χάδι για τους ανθρώπους που αγαπώ, μια μεταμόρφωση απέναντι στην κάθε προσωπική τραγωδία. Με τόση ένταση όσο ο χωρισμός και ο έρωτας.

Αποχωρίστηκα τα σκοτάδια μου και πέρασα στον έρωτα ενός νέου ταξιδιού όπως με πάει το χέρι μου που γράφει.

Και αν δεν τα έφερες εσύ, 2014, όλα αυτά , αν δεν με ακούμπησες με το μαγικό σου ραβδί , αν τα φαντάστηκα, σου λέω πως τα έζησα στο έπακρο. Σε χρόνο μουσικό, σε χρόνο τάνγκο, σε χρόνο φλοίσβου, σε χρόνο ονείρου, εκτός πραγματικού χρόνου.

Αντίο λοιπόν,  σ΄ ευχαριστώ.