Η γραφικότητα

                                                             Juan Miro   ''O Κήπος''
Διάβασα στα χτεσινά ΝΕΑ ΕΔΩ  το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου ''Ζητήματα Αισθητικής Ηθικής''

Κρατάω ένα μικρό απόσπασμα:

''Η Ελλάδα µετά το 1974 αποφάσισε να γίνει µια γραφική χώρα, να απαλλάξει εαυτήν από κάθε ευθύνη, αφού το «γραφικό», εξ ορισµού, δεν οφείλει τίποτε σε κανέναν εκτός από την ανεµελιά της γραφικότητάς του. Μετά το 1981 και την ένταξή µας στην τότε ΕΟΚ «η γραφικότητα» εδραιώθηκε ως εθνική ιδεολογία. Απ’ αυτήν δεν εξαιρέθηκε η πνευµατική µας ζωή.''
 Θυμήθηκα μια φράση  του Wittgenstein «Στο έσχατο βάθος η αισθητική και η ηθική συμπίπτουν» αλλά και τη σκέψη του Πλάτωνα,  και του Περικλή, ότι το καλόν (δηλαδή το ωραίο) ηθικοποιεί τον θεατή του και καθιστά αγαθούς (δηλαδή ηθικά ενάρετους) τους πολίτες.
Στο βιβλίο του  με τίτλο «Αισθητική και Τέχνη» (εκδόσεις Σαββάλας) ο πολυγραφότατος γιατρός από το Βόλο  Ιάσονας Ευαγγέλου αναφέρει:


«Η διάκριση ανάμεσα σε μια ηθική αξία και μια αισθητική μπορεί να επισημανθεί με την αντίθεση που υπάρχει ανάμεσα στην εργασία και το παιχνίδι. Η εργασία είναι ένα καθήκον δεσμευτικό και υποχρεωτικό, ενώ το παιχνίδι είναι μια δραστηριότητα ελεύθερη και προαιρετική. Η ηθική αποβλέπει στην αποφυγή του κακού και την επιδίωξη του καλού, ενώ η αισθητική αποσκοπεί μόνο στην απόλαυση (θεωρούμενη ως φυσικό και πνευματικό καλό). Όλα αυτά όμως δεν σημαίνουν ότι η εργασία π.χ. είναι χρήσιμη και το παιχνίδι άχρηστο, ή ότι δεν υπάρχει κανένας συσχετισμός και αλληλεπίδραση ανάμεσα στις δύο αυτές δραστηριότητες, δεδομένου μάλιστα ότι η καλλιτεχνική δημιουργία πολύ απέχει από το παιχνίδι.
Μέσα στο Ωραίο ενυπάρχει κάποιο ήθος (όπως μέσα στην αλήθεια υπάρχει κάποια ομορφιά). Η καθαρή και ακριβής έκφραση, η αρχιτεκτονική της μορφής και της ουσίας, η αρμονία και ο ρυθμός, η ισορροπία των μερών, η αναλογία των σχέσεων, η συμμετρία, η τάξη των σχημάτων και η ελευθερία των αναζητήσεων, η ευρηματικότητα του σπάνιου και του εκλεκτού, η αποκάλυψη της ανθρώπινης ευαισθησίας, η αισθητική κάθαρση και εσωτερική τέρψη, η πνευματική ευφορία και άνωση, καθώς και τόσα άλλα γνωρίσματα του Ωραίου, επηρεάζουν ηθικά την ψυχή, και δημιουργούν ήθος, την εξαγνίζουν, το λυτρώνουν».

Φαίνεται πως έχουμε επιλέξει  ως 'Ελληνες σαν ταυτότητά  και σημαία μας  την ανεμελιά και τη  γραφικότητα.
Σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου και ιδιωτικού βίου και κατ' επέκταση σε όλα τα επίπεδα του  πολιτικού και αυτοδιοικητικού βίου.
Με  λεκτικά πυροτεχνήματα, ανακολουθίες, κινήσεις εντυπωσιασμού και συσχετισμών συναλλαγής και άκρατου εγωϊσμού.
Σε μια χώρα αφύλακτη που αργοπεθαίνει ηθικά, πολιτικά, κοινωνικά και πολιτισμικά.
Διαφωνείτε;