Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Αν τά έχετε χαμένα...

                                Καμουφλάζ μέσα στις δάφνες.  Καροτσι Νο4 του δήμου Κορινθίων
                                Πιό κοντινό πλάνο
                            
                                    Λίγο πιό πέρα ένα άλλο μοντέλο καροτσιού

                                Γκρο Πλάν
Και ένα μηχανάκι  Μήπως είναι του δήμου;
 Δυο καρότσια  καθαριότητας του δήμου Κορινθίων, από την αυτοκρατορική εποχή Θωμά Θωμαϊδη   και  Εκατόνταρχων ,είναι καλά κρυμμένα  μέσα στις πικροδάφνες  και της πρασινάδες του κτιρίου της Νομαρχίας στην οδό Κροκιδά.
  Το μηχανάκι τίνος είναι;
  Τα αναζήτησε αυτά   ποτέ κανείς εφόσον αποτελούν περιουσία του δήμου μας;
  'Οχι, αγοράστηκαν άλλα καρότσια και μετά χάθηκαν και αυτά.
   Τώρα έχει έρθει νέα φουρνιά.
   Αυτό είναι το πρώτο σκέλος.
  Το δεύτερο σκέλος της υπόθεσης  είναι ότι βρίσκονται  στον προάυλιο χώρο της Νομαρχίας τόσο
   καιρό τώρα.
  Κανείς, μα κανείς,  δεν έχει ενδιαφερθεί να ειδοποιήσει την υπηρεσία καθαριότητας ;
  Και αν έχει ενδιαφερθεί κάποιος, τι έχει κάνει αυτή η υπηρεσία ώστε να ανταποκριθεί;
  Μια εικόνα επί πλέον που αποδεικνύει  τις οργανωτικές και διοικητικές  ελλείψεις των
 υπηρεσιών  του δήμου αλλά και του ελέγχου της αντιπολίτευσης.(Τότε και τώρα)
 Σπατάλη και αδιαφορία τα ονομάζω.
 Αν αυτά γίνονται με τα καρότσια του δήμου, δεν τολμώ να φανταστώ τι γίνεται με άλλα ζητήματα.
 μεγαλύτερης σπουδαιότητας, όπως αυτοκίνητα του δήμου, ανταλλακτικά  και πολλά άλλα.
 ''Ψιλά γράμμματα'', θα μπορούσατε να σκεφτείτε.
 Τα ψιλά αυτά γράμματα σκιαγραφούν το προφίλ για ολόκληρες σελίδες πεπραγμένων που κατά καιρούς βγαίνουν δειλά στην επιφάνεια, αλλά μετά τα καταπίνει  το σκοτάδι του συστήματος. 
'Ολα αυτά τα ψιλά, αλλά και πλείστα χοντρά οδήγησαν τη χώρα  στη σημερινή της κατάντια, μέσα από ένα άρρωστο σύστημα διοίκησης σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.
Υπάρχει ελπίς;
 Προσωπικά δεν το πιστεύω. Αν δεν γίνουν ριζικές αλλαγές και ανακατατάξεις, αν δεν κοπούν με κοφτερό μαχαίρι οι νοσηρές συνήθειες, ο κατήφορος θα μας παρασύρει μέχρι τον ολοκληρωτικό αφανισμό μας σαν κοινωνία. Και δεν πιστεύω πως θα γίνουν διότι οι πολίτες γυρνούν την πλάτη σε όλα αυτά τα ζητήματα. Το απέδειξαν και οι πρόσφατες εκλογές
Αν τα έχετε χαμένα......  ψάξτε  να βρείτε άκρες παρέμβασης και δράσης  όσο είναι καιρός.                            

Δεν υπάρχουν σχόλια: