Σπάρτη-Δεκέμβριος 1959
Μια ευχετήρια κάρτα του εξαιρετικού Σπαρτιάτη φωτογράφου Νίκου Γεωργιάδη , σήμερα προέδρου της Πνευματικής Εστίας Σπάρτης και ενεργό μέλος του Σαϊνοπούλειου Ιδρύματος Σπάρτης. Στη φωτογραφία εγώ ,2 χρονών, ''προφασιζόμενη'' ότι διαβάζω.Με πολλή τρυφερότητα αναπολώ τις ώρες που περνούσα στο φωτογραφείο του κ.Νίκου, που ήταν στενός φίλος της οικογένειας της μητέρας μου και έχει δημιουργήσει την πλειονότητα των φωτογραφιών της παιδικής μου ηλικίας.
Ξεφυλλίζοντας τα ενθύμια των παιδικών μου χρόνων ανέσυρα την επίκαιρη έκθεση περί Χριστουγέννων .
16 Δεκεμβρίου 1967 Ε' τάξη του 3ου Δημοτικού Σχολείου Κορίνθου.
Δάσκαλός μου τότε ήταν ο κ. Ι. Μπαλαφούτας, από τον οποίο δεν έχω δυστυχώς πολλές καλές αναμνήσεις. (Τον φοβόμουν υπερβολικά.)
Η έκθεση αποπνέει, παραδοσιακές καταβολές, την αθωότητα των παιδικών χρόνων και σαν επίλογο προσφέρει τη λυτρωτική εξομοίωση μεταξύ ''πλούσιων και φτωχών'' που δημιουργούν η χαρά και η αγαλλίασις των Χριστουγέννων.
Ο τελετουργικός εξ' ίσου λυτρωτικός αναστεναγμός : ''Αχ! Πόσο μου αρέσουν τα Χριστούγεννα!''
Ακόμα μου αρέσουν τα Χριστούγεννα.Για διαφορετικούς λόγους .
Φέτος γιατί ήταν η ευκαιρία να τακτοποιήσω με στοργή ''αναμνήσεις'' να αισθανθώ ότι διαρκεί η μεγάλη τρυφερότητα που διατηρώ για τα παιδικά μου χρόνια στο σύνολό τους.
Για να θυμηθώ πως ο αδελφός μου αναβαθμολογούσε τις εκθέσεις μου εκ των υστέρων.
(Το 10 του κ. Μπαλαφούτα το έκανε 8, εν προκειμένω.)'Ηταν πάντα πολύ αυστηρός κριτής μου.
Για να συγκινηθώ κατ' επανάληψιν για τις ''απώλειες'' αλλά μετά να χαρώ που είχα να μοιραστώ το ξετύλιγμα των αναμνήσεων με τις δυό μου κόρες και να γείρω στην αγκαλιά τους ανακουφισμένη,ευγνώμων και ευτυχής που η ζωή μου πρόσφερε τόσες ευκαιρίες για να προχωρώ.
Από την καρδιά των αναμνήσεών μου
και από τη δική μου καρδιά
ολόψυχες οι ευχές μου
για γαλήνη και ισορροπία στη ζωή σας.
Εν Κορίνθω τη 24η Δεκεμβρίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου