Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Το τρίτο ορφανό

'Ενα- ένα παρουσιάζονται τα ορφανά καροτσάκια της Υπηρεσίας Καθαριότητας του δήμου Κορινθίων.
Μετά από τα δύο ορφανά, που ήταν κρυμμένα στους θάμνους του κτιρίου  της Νομαρχίας εδώ, εμφανίστηκε και το τρίτο.Μπροστά από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου ακριβώς στην είσοδο.
Είναι η σειρά  2003 , αριθμημένη  με  θαλασσί ( για ποιό λόγο άραγε αφού χαμένα είναι;)
Κάνω σκέψεις με αφορμή το ασήμαντο γεγονός των ορφανών αμαξιδίων.
 Σκέψη πρώτη: Από πότε ορφάνεψαν; Από το 2003 και ένθεν ή πρόσφατα;
 Σκέψη δεύτερη: Πόσα να είναι άραγε αυτά τα ορφάνα;
 Σκέψη τρίτη : Από το 2003 που αγοράστηκαν ποιός τα χρεώθηκε στην Υπηρεσία Καθαριότητας;
 Σκέψη  τέταρτη: Μετά από τόσες παρελάσεις αντιδημάρχων από την υπηρεσία δεν αναρρωτήθηκε κανείς αν το υλικό της υπηρεσίας υπάρχει; (Φαντάζομαι , εκ συμπεράσματος, πως η ίδια κατάσταση επικρατεί και για πολλά άλλα υλικά και εξοπλισμό)
Σκέψη πέμπτη : Λειτουργεί  με σύστημα η Υπηρεσία Καθαριότητας  ή  ο καθείς πράττει ό,τι κρίνει ορθό;
Σκέψη έκτη: Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα δεν υποχρεούνται να επιστρέφουν το υλικό στην υπηρεσία μετά το πέρας της εργασίας τους; Ποιός είναι υπεύθυνος γι'αυτό;
Σκέψη έβδομη:   Από όσους κάνουν αποκομιδή  κανείς δεν βλέπει ότι στην είσοσο του σχολείου υπάρχει ένα καρότσι του δήμου εγκατελελειμένο και να φροντίσουν να το μεταφέρουν στην υπηρεσία τους;(ο μπλε κάδος ανακύκλωσης είναι ακριβώς δίπλα)
Επτά σκέψεις απλές.
Η ορφάνια επιβεβαιώνεται. Κυρίως στη διοίκηση και το ενδιαφέρον των εργαζομένων.
Λυπάμαι που θα πρέπει να υπενθυμίσω σε  όσους το ξεχνούν, ότι ο δήμος κινείται με χρήματα των δημοτών του.
Η σπατάλη και η αδιαφορία είναι κοινό χαρακτηριστικό όσων δεν κοπίασαν για να αποκτήσουν κάτι ή αγνοούν τι σημαίνει ''κοινό αγαθό''ή απλά αδιαφορούν και για την εργασία τους και για την περιουσία του δήμου.
Η στάση προς τα  μικρά και ασήμαντα  δεν διαφέρει  από τη στάση προς στα μείζονα και σημαντικά.
Σεβασμός στην περιουσία του δήμου σημαίνει σεβασμός στο δημότη του.
Και μέλλει αποδειχθεί.Δεν έχει αποδειχθεί.
Προς το παρόν οι δημοτικές αρχές  και οι διοικήσεις τους άλλα λαλούν και άλλα πράττουν.

Υ.Γ Μετά την ανάρτηση για τα ορφανά καροτσάκια της Νομαρχίας έγινε απόπειρα καθαρισμού και ευπρεπισμού των θάμνων του προαυλίου.Μικρή παρηγορία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: