Θεατρική Σκηνή Κοινοβουλίου : ''Στου Κασίδη το Κεφάλι''

                                                   Αυτό το βλέμμα δεν σας  μαχαιρώνει;


Επίδειξη του εξωπραγματικού στην θεατρική σκηνή της Βουλής έκαναν εχθές οι τριακόσιοι αντιπρόσωποι μας Βουλευτές. Οι πρωταγωνιστές, αρχηγοί των κομμάτων, σε πλήρη φόρμα έδωσαν ρεσιτάλ ανταλλαγής έως και ανόητων προσωπικών διαξιφισμών ενώ από τα έδρανα οι χειροκροτητές, από πολλοί έως ελάχιστοι, έσπασαν κυριολεκτικά τα χέρια τους σε επικρότηση των όσων λέγονταν ανάλογα με το που πρόσκειται ο καθένας.


Η χθεσινή παράσταση στη Βουλή ξεπέρασε κάθε όριο λογικής και έδειξε ότι οι τριακόσιοι ζουν πλέον σε ένα κόσμο δικό τους, εξωπραγματικό, εικονικό, μακριά από την κοινωνία και τον λαό, τον οποίο πολύ συχνά επικαλούνται και αυτοαποκαλούνται σωτήρες του.

'Έξω ο κόσμος καίγεται και ασφυκτιά, ζει με άϋλο χρήμα, χωρίς ελπίδα και αντί να αναζητούν οι 300 μας λύσεις δίνουν ο καθένας με τον τρόπο του τη δική του παράσταση.

Θα ήθελα να ρωτήσω αν πραγματικά νομίζει ότι οι πολίτες που έχουν μείνει άνεργοι ενδιαφέρονται σήμερα για το ποιος φταίει για την αποτυχία της προσπάθειας για συγκυβέρνησης (παπαγαλάκια, μίντια κλπ); Ποιός νοιάζεται αν τον Σεπτέμβριο θα γίνει ή όχι δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του Συντάγματος; Ποιόν ενδιαφέρει πια αν το ΠΑΣΟΚ, από μόνο του ή όχι, σηκώσει το βάρος των μεταρρυθμίσεων που έτσι και αλλιώς εξαγγέλλονται αλλά δεν γίνονται;

Ποιόν ενδιαφέρει πια κ. Σαμαρά αν η πρόταση της κυβέρνησης είναι λάθος ενώ η δική σας σωστή, παρόλο που όλοι οι ξένοι ομοϊδεάτες σας την απορρίπτουν; Πιστεύετε στ' αλήθεια ότι η χώρα αντέχει να αλλάξει τη μία ανοησία με μια άλλη, την δική σας; Και μάλιστα εκ των προτέρων χαρακτηρισμένη και αποδεδειγμένη ως τέτοια;

Πιστεύετε πράγματι ότι δεν έχουμε καταλάβει πως αποποιείσθε κάθε ευθύνης, τώρα, προσβλέποντας σε μόνο σε ένα θετικό αποτέλεσμα εκλογών; Αυτή την εθνική φανέλα φοράτε, κύριε Σαμαρά;

Για το ΚΚΕ δεν μπορώ να πω παρά μόνον ότι ζούσε, ζει και θα ζει στον δικό του κόσμο. Αντίδραση και καταγγελία της πλουτοκρατίας. 'Έκλεισα μισό αιώνα και έχω βαρεθεί να ακούω τα ίδια και τα ίδια.
έχω βαρεθεί να αναρωτιέμαι γιατί όλη αυτή η επανάσταση δεν έχει και το ανάλογο εκλογικό αποτέλεσμα.

Θα αναγκαστούμε να ξαναδιαβάζουμε Πηνελόπη Δέλτα κατά σύσταση του Γ. Καρατζαφέρη για να αντιληφθούμε ποιος ονειρεύεται ρυθμιστικούς και υπουργικούς ρόλους, να κάνουμε μπάνιο στην αλληγορία και το συμβολισμό; Δεν έχετε κάτι ξεκάθαρο να μας πείτε;

Ο νεαρός Αλέξης και οι συν αυτώ ερασιτέχνες ακτιβιστές, προσπαθούν σε μία μη λύση να βρουν την λύση ! Η δική τους εικονική πραγματικότητα ξεπερνάει κατά πολύ κάθε αριστερή εικονοπλασία. Κρίμα, ίσως να μπορούσαν να δημιουργήσουν καλύτερες προϋποθέσεις αντίστασης.

Και στο βάθος εκλογές. Ωσάν οι εκλογές να έλυαν όλα τα προβλήματα μας. Εκλογές, ανεξάρτητα αν όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι και ο λαός δεν τις θέλει (διότι πολύ σοβαρότερα προβλήματα τον απασχολούν) χαμένα χρήματα θα είναι και ότι αν γίνουν θα γίνει της περιπεπλεγμένης η περιπλοκή.

Δεν ασχολούνται με τόσο ταπεινά ζητήματα οι βουλευτές των κομμάτων ή μάλλον δεν φαίνεται να τους νοιάζει το πολυδάπανο του εγχειρήματος διότι επίσης αδιαφορούν - δοκιμάζοντας γκουρμέ γεύσεις- αν πολλοί 'Έλληνες έχουν τον άρτο τον επιούσιο!

Γιατί απορούν λοιπόν για τα βραβεία της ανοιχτής παλάμης της Πλατείας Συντάγματος;

Υποτεθείσθω ότι ένας τυχαίος πολίτης αυτής της χώρας , ένα μέσος άνθρωπος, παρακολουθούσε τη συζήτηση στην Βουλή και του επιτρεπόταν στο τέλος να μιλήσει ειλικρινά, θα έλεγε προς όλους.

''Σα δεν ντρέπεστε, ρε. Για ηλίθιο με περάσατε και μου τσαμπουνάτε τέτοιες βλακείες; Βρείτε τα μεταξύ σας βρε, να βγούμε όλοι μαζί από την κρίση και μαλλιοτραβιόσαστε μετά.

Πρώτα εγώ, πρώτα τα παιδιά μου και μετά το θέατρο σας.''

Και το ''ειλικρινά'' το σιγομουρμουρίζει ο πολίτης που πίστεψε, ψήφισε, και είχε μιαν ελπίδα πως κάτι θ' αλλάξει σε αυτόν τον τόπο.

Θυμίζω σε όλους τους τριακόσιους ότι ο Ουίστον Τσώρτσιλ έχει πει :''Η επιδίωξη των ανθρώπων, από το πιο μικρό ως τον μεγαλύτερο ηγέτη, είναι να παραδώσει ένα καλύτερο κόσμο στα παιδιά του. Ένα κόσμο με ένα λαμπρό μέλλον που θα διαρκέσει για πολλά, πολλά χρόνια μετά από εμάς!''

Δείξτε μου αυτό τον καλύτερο κόσμο να τον δείξω στα παιδιά μου ή έστω την εικονική πραγματικότητά του πριν φύγουν για το εξωτερικό, να μπορέσω να ανατρέψω το φευγιό και την απογοήτευσή τους.

Ευχαριστώ