Μετά τη βροχή.....

Χτύπησε το κουδούνι μου ενα πρωί μετά τη βροχή.Σχεδον σκυφτός απο τους πόνους αλλα όρθιος απο αξιοπρέπεια.Τα παπούτσια του είχαν μουσκέψει απο την πολυήμερη βροχή, άστεγος ειναι, στους δρόμους σέρνει τα βήματα του.Η υγρασία πότιζε τις κάλτσες , το σπασμένο του πόδι, τα κόκαλα  και ίσως μούσκεψε και την ψυχή του.
¨Ενα ζευγάρι μεταχειρισμένα παπούτσια ήθελε και ενα ζεστό ρούχο να μην κρυώνει με το ελαφρύ μπουφάν που φορούσε.
Στεγάζεται προσωρινά στις ´´φιλανθρωπες´´ δομές του δήμου.Απο τις 9 το βράδυ μέχρι τις 9 το πρωί.Μετα αναγκάζεται να γυρνά στους δρόμους.Να κάθεται στα παγκάκια, να περπατά  μέχρι να νυχτώσει πάλι. ´Οταν αρρωστήσει - γιατί πως αλλιώς θα γίνει άτρωτος δεν ειναι- θα πρέπει να μείνει στο δρόμο μέχρι να νυχτώσει.Αν ψήνεται στο πυρετό, αν πονάει, αν κουράστηκε ποιος νοιάζεται αλήθεια;
¨Ενα ζευγάρι παπούτσια ζήτησε στο ´´ΑνταλλαΖΏ´´ και ¨ενα ζεστό πουλόβερ, τίποτα περισσότερο μην το στερήσει απο κάποιον άλλο άνθρωπο που το έχει ανάγκη, μου είπε σαν να έλεγε την προσευχή του.
Δεν ξέρω αν χάρηκε πολύ στη λευκη νύχτα, δεν ξέρω αν απολαμβάνει τη μουσική στους πεζόδρομους αυτές τις μέρες.
Είδα πως τα μάτια του ήταν υγρά , πως βιαζόταν να φύγει για να σκουπίσει μόνος του κάπου μακριά...
Μετα τη βροχή,
 η βροχή συνεχίζεται.....
Συνεχίζονται οι μικρές και μεγάλες τραγωδίες, τα μαρτυρία και οι αόρατοι στους πολλούς Γολγοθαδες....
Αν έχεις καρδιά που ακόμα λυγίζει δεν αντέχεις...
Θέλεις να κρυφτείς  και να κλάψεις πολύ.
Χρονια Ανθρώπινα ας έρθουν....