Η ψυχή της πεταλούδας

'Ηρθε ακόμα ένας βαρύς αποχωρισμός στο σπίτι μας. Ο δεύτερος μέσα σε δύο μήνες.

Τους δικούς μας ανθρώπους τους θεωρούμε παντοτεινούς και δεδομένους.

Δεν είναι όμως. Φεύγουν ξαφνικά και απροειδοποίητα.

Τους θεωρούμε παντοτεινούς για να μη χαθεί η σιγουριά που μας εξασφαλίζουν με την παρουσία τους.

Αυτό το ''πάντα'' δεν υπάρχει στ'αλήθεια.'Οπως και το ''ποτέ''

Λέξεις απόλυτες.

Είναι μια επινόηση για να υπάρχουμε εμείς.

'' 'Οταν πεθάνω, θα γίνω πεταλούδα και θα έρχομαι να σας βλέπω'' μας είπε πρόσφατα γελώντας.

Έφυγε ξαφνικά την περασμένη Παρασκευή από μια παραλία στη Λευκάδα.

Χτες η τελετή.

Σήμερα το μεσημέρι, μια πεταλούδα με υπέροχα χρώματα μπήκε στο  σπίτι  μας από την κυρία είσοδο. Πέταξε παντού στο σπίτι αλλά δεν έφυγε.

Είναι ακόμα εδώ.

«νεκύδαλλο»* ή ''ψυχή'';

Εκείνη ξέρει...

* νεκύδαλλο= περίβλημα νεκρού, χρυσαλίδα