Ζω και κατοικώ : Σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και μισοτελειωμένα έργα.Μια πόλη με μύρια προβλήματα.
Μια πόλη χωρίς φαντασία με σχεδόν αδιάφορους για τα κοινά πολίτες.Μια πόλη καφετέρια.
Έχω τα μάτια και την ψυχή ανοιχτά.Έχω ακόμα λίγα όνειρα φυλαγμένα για να μην παραιτηθώ από τις αναζητήσεις μου.
Τα γύρω μέρη είναι πιό όμορφα.Εκεί περιπλανιέμαι.


Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Περί Φωτίσεως

Ανατρέχω στο βιβλίο του ανατρεπτικού νομπελίστα που είχα διαβάσει παλιά με την πρώτη του έκδοση (2006).
Σας το προτείνω σαν τροφή για σκέψη τώρα στην προεκλογική περίοδο. Για όσους πράγματι θέλουν να σκεφτούν την ποιότητα της δικής δημοκρατίας μας και τις εκλογές.
 Μην αρχίζετε  τις διαμαρτυρίες,  διαβάστε.
Θέλει πολλή δουλειά η δημοκρατία για να προχωρήσει.
Από τη βάση, που είναι ο άνθρωπος και ο απλός πολίτης ξένος ή δικός.
Άλλο δημοκρατία, άλλο εξουσία με επικάλυψη δημοκρατικών διαδικασιών.
Για να μη γελιόμαστε αναμετάξυ μας.
Υπάρχει κάτι σταθερό να μπορούμε να χτίσουμε ένα μέλλον για τους επόμενους;
Θεωρώ πως  χτίζουμε στην άμμο.
Γίναμε σκιες ανθρώπων και λόγια του αέρα.
Γίναμε ένα σκυφτό κεφάλι και μάτια χαμηλωμένα.
Γίναμε κυνηγοί της ύλης, βαλσαμώνοντας τις ψυχές μας .
Γίναμε σκληροί  στην αγάπη και χάρτινοι στις ευθύνες.
Γίναμε τα ''εγώ'' μας   και τα φτηνά ''θέλω'' μας.
''Αγοραίοι'' γίναμε για μια μπουκιά φαί και λίγα χάρτινα.
Θα ήθελα ''εμείς'' οι πολίτες  να έχουμε την πρώτη και τελευταία λέξη στη ''δημοκρατική μας κοινωνία''
Μέσα   σε μια έκλπηξη από τα πεφταστέρια του Αυγούστου , θα ήθελα  να αφυπνιστούμε, να "φωτίστούμε", και  να ανακαλύψουμε από την αρχή τις αξίες της αλληλεγγύης, της προσωπικής ευθύνης, της αλληλοβοήθειας και ενός συλλογικού οράματος.

Δύσκολοι καιροί  να μένεις μόνος. Δυσκολότερο να σε στήνουν στο περιθώριο.
Το μέλλον;
Ο άνθρωπος;
Η φώτιση;
Η αλληλεγγύη;
Η συλλογικότητα;
'Εχετε να διαλέξετε. Χωρίς εκπτώσεις , φυσικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: