Του φεγγαριού

Γεμίζει το φεγγάρι.
Η πανσέληνος του Αυγούστου, περαστική ταξιδιώτισα, θα φωτίσει περισσότερο τις νύχτες.
Τι είναι  τελικά η νύχτα; 'Ενα μικρό διάστημα, όταν το σκοτάδι χάνεται τόσο γρήγορα, και το ίδιο γρήγορα  όσο το απαλό πράσινο γίνεται φύλλο που γυριζει, όταν γυρίζει ένα κύμα και γίνεται αφρός.

Η  κάθε νύχτα διαδέχεται την προηγούμενη.'Αλλοτε μακραίνει, άλλοτε μικραίνει.
Εναλλαγές: φώς, σκοτάδι, φως, νύχτες φεγγαρόφωτες, νύχτες ασέληνες, νύχτες με πανσέληνο.
Η θάλασσα σπάει σε κύματα, η θάλασσα ηρεμεί.
Συντροφεύει τα πατήματα στην άμμο. Εκεί στη θάλασσα ,σε περισυλλογή,  μερικοί  αναζητούμε απαντήσεις στις αμφιβολίες, εκεί  θέλουμε να βάλουμε τάξη στον κόσμο και να καθρεφτίσουμε την πυξίδα της ψυχής.
Κάθε καιρός και μια παν-σέληνος,  κάτι σαν ιερή εξέταση μας.

Τις πανσελήνους του Αυγούστου  τελευταία τις ντύνουμε  με μουσική και εκδηλώσεις.
Σαν να έχουμε  συν-αποφασίσει πως είμαστε ανίκανοι να τις αντικρύσουμε κατά μόνας, πως είμαστε ανίκανοι να αντιμετωπίσουμε την περισυλλογή και τις ερωτήσεις μας προς τον άπειρο του κόσμου.
Ως ανίκανοι να βιώσουμε το προσωπικό μας ''υπέρ-θέαμα''.

Καλή Πανσέληνο