Το ορφανό

                                         'Ωρα 8:20 Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010
                                          Ημέρα εγκαινίων 2ης Πανελλήνιας Έκθεσης Κορινθία 20010

                                      Ώρα 8 : 30

                                 'Ωρα  8:35   η ταπισερί τοίχου

Ο δήμος Κορινθίων  είναι αγροτοπολιτιστικός. Παράγει αγροτικά προιόντα και Κούρο.

 'Εργα σε εικόνες

                                Τι σχέση έχουν οι ήρωες της  Ελληνικής Επανάστασης και η Ειρήνη Παπά
                                 με  τον αιωροπτερισμό;

Δεν χρειάζεται να γράψω πολλά. Διαπιστώνετε μόνοι σας τι θα ήθελα να πω με λέξεις.
Βρέθηκα στα εγκαίνια της έκθεσης Κορινθία 2010. Επισκέφθηκα  σχεδόν όλα τα περίπτερα.
Αυτό που συμπόνεσα περισσότερο ήταν το ορφανό της έκθεσης.
Το περίπτερο του Δήμου Κορινθίων.
 Στις 7:30 δύο αντιδήμαρχοι και   1,5 σύμβουλοι διένειμαν φυλλάδια.Στις 8:30μμ  υπήρχε ψυχή.
Η ντάνα με τον φάκελο πολυτελείας είχε μειωθεί αισθητά.
Τι περιείχε ο φάκελος; Πράματα και θάματα με πρόλογο δημάρχου.
Πήρα το παρακάτω στο μαξιλάρι μου να το συλλογιστώ καλύτερα:
΄''Οι καιροί επιβάλλουν να αναδείξουμε με τρόπο αναπτυξιακό και υπέρ του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου, τις ευκαιρίες που δημιουργούνται κατά κανόνα σε κάθε μεγάλη κρίση''
Θα συμφωνούσα αν είχα καταλάβει το βαθύτερο νόημα αυτής της ρήσης.

Περίμενα αρκετή ώρα  για να κάνω παρέα στο περίπτερο. Η Ειρήνη Παπά σε νεαρή ηλικία είχε αρχίσει να δυσανασχετεί που ήταν κολημένη στον πάνελ τόση ώρα και που ο γενειοφόρος κύριος παραπλεύρως την αγνούσε παντελώς.Ομολογώ πως δεν τον αναγνώρισα ευθύς αμέσως.

Η ώρα περνούσε και θεώρησα  αγενές να μένει ένα περίπτερο σε  πανελλήνια έκθεση  ορφανό.

Αναζήτησα εκείνα τα όμορφα κορίτσια του δημαρχείου, τους 17 δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας, τη δημοτική αστυνομία, το προσωπικό των τεχνικών υπηρεσιών, το προσωπικό της ΔΕΥΑΚ, τους υπαλλήλους του ΔΟΝΑΚ που έχουν υπογράψει  επιστολή στήριξης στον πρόεδρό τους, τους προέδρους των ΚΑΠΗ, τους υπαλλήλους της Φιλαρμονικής, τον πρόεδρο της Φιλαρμονικής, τους υπαλλήλους των βρεφονηπιακών σταθμών, τους υπαλλήλους  του Πνευματικού Πολιτιστικού Κέντρου και όσους τέλος πάντων έχουν είτε εργασιακή είτε άλλη εθελοντική σχέση με το δήμο Κορινθίων.

Φαίνεται πως κανένας δεν προσφέρθηκε ή δεν του ζητήθηκε να  επιμεληθεί του περιπτέρου.

''Ως να ήτο ξένον σώμα και ουχί  ημετέρα υπόθεσις.''

Και μέσα στην απογοήτευσή μου σκέφτηκα πως όλοι οι ανωτέρω θα μπορούσαν να είχαν στείλει  από ένα καλλωπιστικό φυτό για να σκεπάσει αυτή την ερημιά. 

Χρήματα προφανώς υπάρχουν. Το αναδεικνύουν και οι φωτογραφίες εν είδει ταπισερί που με προχειρότητα κοσμούν τα χωρίσματα. Χωρίς λογική, συμβολική, αισθητική  επιλογή. Απλώς χύμα. 

Το αποδεικνύει το περιεχόμενο του φακέλου με τα θαύματα.

Είναι όμως θλιβερό  να μην υπάρχουν άνθρωποι.

Ο λόγος; Υπάρχει και είναι αδιαμφισβήτητος.

Οι άνθρωποι δεν αντέχουν να σηκώνουν το βάρος της όποιας εικονικής πραγματικότητας  σε χαρτί ιλλουστρασιόν.